Σε αυτήν την ιστορία φαίνεται η αγάπη του παππού προς τον εγγονό του. Ο παππούς έλεγε ιστορίες για χώρες μακρινές και άγνωστα μέρη, για γοργόνες και ξωτικά. Έτσι πέρασαν τα χρόνια και ο εγγονός πήγε στην πόλη να γίνει ραφτόπουλο. Εκεί δούλεψε σκληρά .Το αφεντικό του ήταν σκληρό και κάθε μέρα θυμόταν τον παππού του κι έκλαιγε. Μια μέρα που έμαθε ότι ο παππούς του ήταν πολύ άρρωστος, έφυγε αμέσως για το χωριό. Μόλις τον είδε χάρηκε πολύ και άρχισε να τον ρωτάει αν πήγε στα μέρη που του έλεγε τότε. Αν είδε τις γοργόνες και τις απέραντες θάλασσες. Ο εγγονός του απάντησε πως δούλευε ολημερίς και δεν τα είδε όλα αυτά. Τότε ο παππούς άρχισε να του λέει τα ίδια πράγματα και αυτός άρχισε να κάνει όνειρα πως μια μέρα θα γινόταν πλούσιος και θα μπορούσε να γυρίσει τον κόσμο και να τα δει από κοντά. Αποχαιρέτησε τον παππού του και έφυγε. Μετά από πολλές μέρες πήρε ένα γράμμα που έγραφε ότι ο παππούς είναι πάλι άρρωστος. Ξεκίνησε να πάει να τον δει αλλά δεν πρόλαβε. Όταν έφτασε, είδε κόσμο έξω από το σπίτι και κατάλαβε αμέσως τι είχε γίνει. Ο παππούς είχε φύγει για το μόνο και τελευταίο ταξίδι της ζωής του. Καλό ταξίδι παππού!
Το βιβλίο αυτό το διάβασε και έγραψε την περίληψή του η Βάσω Παπαγγέλου, μαθήτρια της Στ΄τάξης.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου