Τετάρτη 20 Οκτωβρίου 2010

ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Όταν οι Αχαιοί νίκησαν τους Τρώες, οι θεοί θύμωσαν, επειδή μαζί με την πόλη κατέστρεψαν τα αγάλματα και τους ναούς τους. Μαζί με τους Αχαιούς που έκαναν τόση ζημιά ήταν και ο Οδυσσέας. Γι'αυτό οι θεοί του έστειλαν κατάρες. Αυτές είναι και οι περιπέτειές του.
Πρώτα ο Οδυσσέας βρέθηκε στη χώρα των Κικόνων. Εκεί οι κακοί σύντροφοι του Οδυσσέα σκότωσαν μερικούς Κίκονες. Μετά όμως οι Κίκονες τους εκδικήθηκαν. Φεύγοντας από κειπήγαν στο νοτιότερο άκρο της Πεόποννήσου. Η τρικυμία τους πήγε σ'ένα μέρος που κατοικούσαν οι Λωτοφάγοι. Ο Οδυσσέας με δυσκολία πήρε τους συντρόφους του από κει γιατί είχαν μαγευτεί τρώγοντας τον λωτό, ένα φρούτο που σε κάνει να ξεχνάς. Έφτασαν μετά στο νησί των Κυκλώπων, που μόλις ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Πολύφημο, έφυγαν όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Κάποτε έφτασαν στο νησί του Αιόλου. Ο Αίολος τους φιλοξένησε με καλοσύνη και έδωσε στο βασιλιά της Ιθάκης ένα ασκί που είχε κλεισμένους μέσα τους ανέμους, για να διευκολύνει το ταξίδι των Ελλήνων. Οι καχύποπτοι σύντροφοί του Οδυσσέα το άνοιξαν και οι άνεμοι βγήκαν. Μετά από πολλή ώρα τους ξαναέφεραν στο νησί του Αιόλου, που τους έδιωξε. Έφτασαν στη χώρα των Λαιστρυγόνων που ήταν ανθρωποφάγοι. Τους τσάκισαν τα καράβια και μόνο το καράβι του Οδυσσέα έμεινε. Πέρασε από το νησί της Κίρκης κι έμεινε εκεί ένα χρόνο. Ο Οδυσσέας μίλησε με τους νεκρούς για να μάθει πότε θα φτάσει στη Ιθάκη. Πήγε μετά στο νησί των Σειρήνων, πέρασε από τη Σκύλα και τη Χάρυβδη και έφτασε στο νησί της Καλυψώς όπου έμεινε επτά χρόνια. Στο τέλος έφτασε μόνος στην Ιθάκη με τη βοήθεια του βασιλιά των Φαιάκων και της κόρης του της Ναυσικάς. Σκότωσε τους μνηστήρες της Πηνελόπης και έζησε στην πατρίδα του την υπόλοιπη ζωή του.

ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΔΑΒΙΛΛΑΣ-Ε΄ΤΑΞΗ

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραια περιλιψη δημοστενη πιστευω οτι αν εβαζες περισοτερο μυστιριο η περιλιψη θα ηταν πιο ελκιστικη αλλα και παλι η περιλιψη ειναι ταλεια

Ανώνυμος είπε...

πολυ ωραια περιλιψη δημοστενη πιστευω οτι αν εβαζες περισοτερο μυστιριο η περιλιψη θα ηταν πιο ελκιστικη αλλα και παλι η περιλιψη ειναι ταλεια